Wydawca treści
Las - nasze bogactwo
Dom tysięcy gatunków roślin i zwierząt. Płuca miast i wsi. Strażnik klimatu. Miejsce odpoczynku i edukacji przyrodniczej. Odnawialne źródło umiłowanego przez człowieka surowca – drewna. Miejsce pracy 25 tys. Polaków. Las – nasze bogactwo.
Każdego dnia tysiące pracowników Lasów Państwowych realizuje wspólny cel: zachowanie równowagi pomiędzy potrzebami przyrody i człowieka. Nie byłoby to możliwe bez zrównoważonej gospodarki leśnej – to ona pozwala zaspokoić potrzeby społeczne w sposób bezpieczny dla lasu.
Planujemy
Polscy leśnicy sadzą pół miliarda drzew rocznie. Potem przychodzi czas ochrony i pielęgnacji. Aby drzewa nie stały się posiłkiem owadów i ssaków roślinożernych, leśnicy otaczają je specjalistyczną opieką. Każdego dnia las jest chroniony przed chorobami, pożarami, skutkami wandalizmu i kłusownictwa oraz wieloma innymi zagrożeniami. Cykl zamyka się, gdy drzewostany osiągną wiek dojrzały i zostają wycięte, by dostarczyć ludziom niezwykle pożądany surowiec – drewno. Nowe pokolenie drzew zostaje zasadzone tuż po wycince – regulują to dziesięcioletnie plany urządzania lasu, sporządzane dla każdego nadleśnictwa.
Chronimy
Tylko część polskich lasów to drzewostany gospodarcze – takie, dzięki którym zaopatrujemy polski rynek w drewno. Las cechujący się wyjątkowymi walorami przyrodniczymi, jak np. rzadkie gatunki roślin i zwierząt występujące na jego terenie, nie jest wycinany – tworzymy w tych miejscach rezerwaty przyrody. W Polsce mamy 671 rezerwatów leśnych, stanowią one 1,6% lasów zarządzanych przez Lasy Państwowe.
Na terenach o wyjątkowych walorach przyrodniczych i krajobrazowych tworzymy Parki Krajobrazowe, zajmujące powierzchnię 1,3 mln ha lasów. Blisko 72 tys. ha terenów leśnych Regionalnej Dyrekcji Lasów Państwowych w Łodzi wchodzi w skład 24 Obszarów Chronionego Krajobrazu. To tereny o zróżnicowanych ekosystemach, pełniące funkcję korytarzy ekologicznych, ważnych dla turystyki i wypoczynku.
Szanujemy
Większość lasów w Polsce to lasy stare. Drzewostany w wieku 40-100 lat stanowią ok 56%. Młode lasy, w wieku 1-40 lat, to ok. 25%. W dzisiejszym, nowoczesnym modelu leśnictwa, codziennością jest także pozostawianie martwych lub zamierających drzew, niezwykle cennego składnika ekosystemów. W martwym drzewie miejsce do życia znajdują tysiące organizmów: w dziuplach gniazdują ptaki, w starych pniach schronienia szukają gryzonie; w takim drewnie może żyć blisko 1300 gatunków owadów, 1500 gatunków grzybów i ponad 100 gatunków zwierząt kręgowych! Jeszcze kilkadziesiąt lat po śmierci takie drewno służy przyrodzie.
Polskich lasów wciąż przybywa, ale już teraz możemy pochwalić się pozycją w europejskiej czołówce, jeśli chodzi o ich powierzchnię! Lasy zajmują 29,5 proc. terytorium kraju, rosną na obszarze 9,1 mln ha. Lasy Państwowe zarządzają powierzchnią 7,6 mln ha. Większa powierzchnia lasów, coraz bardziej zróżnicowane drzewostany, wyższych wiek średni drzew i miąższość, czyli objętość zgromadzonego drewna – to efekty zrównoważonej gospodarki prowadzonej zgodnie z nowoczesnym modelem leśnictwa.
Dajemy pracę
Dzięki lasom pracę ma ponad 375 tys. osób. Są to nie tylko leśnicy, drwale, pracownicy naukowi czy administracyjni zatrudnieni w PGL Lasy Państwowe, ale i osoby pracujące w przemyśle przetwarzającym drewno lub produkującym na potrzeby leśnictwa. W samych Lasach zatrudnionych jest ok 25 tys. osób: Służba Leśna (ok 65%), pracownicy administracyjni (ok. 24%), robotnicy i inni, co dzień dbają o to, by polskie lasy były zdrowe, bezpieczne i jak najlepiej służyły ludziom i przyrodzie.
Praca przy pozyskaniu i zrywce surowca drzewnego nigdy nie należała do łatwych, dlatego też wraz z dokonującym się postępem technicznym, sukcesywnie mechanizuje się te prace. Z biegiem lat wzrasta stopień wykorzystywania najnowocześniejszej technologii w lasach. Maszyny leśne umożliwiają wykonanie wielu prac leśnych. Dzięki nim możliwe jest efektywne i wydajne pozyskanie i zrywka drewna. Pierwsze harwestery pojawiły się w Polsce na początku lat 90-tych. Ich zastosowanie w początkowym okresie napotykało wiele trudności. Wynikały one głównie z większych kosztów pozyskania drewna w porównaniu z pilarkami przenośnymi. Argumentem przemawiającym za pozyskaniem drewna przy użyciu harwesterów był fakt, że dojrzałe drzewostany w Polsce charakteryzują się dużą miąższością co wpływa pozytywnie na wydajność.
Więcej na temat ochrony przyrody, lesistości oraz gatunków roślin i drzew polskich lasów znajdziecie na podstronach http://www.lodz.lasy.gov.pl/ i na fanpage'u https://www.facebook.com/LasyPanstwoweLodz/
Projekt finansowany przez CILP w ramach kampanii:
Najnowsze aktualności
Sympozjum w Spale: „Problemy współczesnej hodowli lasu” – naukowcy i leśnicy alarmują o kondycji drzewostanów
Sympozjum w Spale: „Problemy współczesnej hodowli lasu” – naukowcy i leśnicy alarmują o kondycji drzewostanów
21 maja 2025 r. w Spale odbyło się sympozjum pt. „Problemy współczesnej hodowli lasu”, poświęcone najważniejszym wyzwaniom, przed jakimi staje leśnictwo w dobie zmian klimatu i rosnącej presji antropogenicznej. W wydarzeniu udział wzięli przedstawiciele świata nauki z Uniwersytetu Przyrodniczego w Poznaniu oraz Uniwersytetu Rolniczego im. Hugona Kołłątaja w Krakowie. Spotkanie zorganizowane zostało przez Nadleśnictwo Spała przy współpracy Regionalnej Dyrekcji Lasów Państwowych w Łodzi, Polskiego Towarzystwa Leśnego oraz Komitetu Nauk Leśnych i Technologii Drewna PAN. W sympozjum udział wzięło 180 uczestników - pracowników nadleśnictw Regionalnej Dyrekcji LP w Łodzi, biura RDLP, Dyrekcji Generalnej LP, samorządowców oraz przedstawicieli służb mundurowych.
Otwierający wykład prof. dr hab. inż. Jarosława Sochy – o lasach w czasach kryzysu klimatycznego
Seminarium otworzył wykład prof. dr. hab. inż. Jarosława Sochy, Dziekana Wydziału Leśnego oraz Kierownika Katedry Zarządzania Zasobami Leśnymi URK. Tematem jego wystąpienia był wpływ zmian klimatycznych i presji antropogenicznej na kondycję zdrowotną drzewostanów w Polsce.
Profesor szczegółowo omówił szereg niepokojących zjawisk obserwowanych w polskich lasach: spadek wilgotności gleb, wzrost liczby suchych lat, masowe pojawianie się jemioły, a także zamieranie drzewostanów, szczególnie tych dojrzałych, na siedliskach żyznych. Jak zauważył, problem dotyczy wielu gatunków drzew, w tym najważniejszego gatunku polskich lasów - sosny zwyczajnej, która cierpi ze względu na deficyt wody, fale upałów oraz atak patogenów.
W wystąpieniu poruszono także kwestię depozycji azotu jako czynnika, który spowodował wzmożony przyrost części nadziemnych drzew przy jednoczesnym zmniejszeniu wielkości systemów korzeniowych, zaniku niektórych mikoryz co odbija się negatywnie na zdrowotności drzew w dobie niekorzystnego bilansu wodnego. Profesor zaprezentował wyniki analiz, w których wskazano główne czynniki wpływające na zamieranie lasów: wiek drzewostanu, bonitację siedliska, bilans wodny roku poprzedniego, zagęszczenie i zasobność drzewostanów, typ siedliskowy, porolność oraz ukształtowanie terenu.
Na szczególną uwagę zasługiwała prognoza ryzyka zamierania lasów do roku 2050 – model wskazuje na wyraźnie zwiększone zagrożenie dla sosny zwyczajnej i dębu. Zdaniem prof. Sochy, możliwości adaptacyjne wielu gatunków leśnych są niewystarczające, by sprostać gwałtownym zmianom klimatycznym.
Adaptacyjne gospodarowanie lasami – przyszłość zrównoważonego leśnictwa
W drugiej części wykładu prof. Socha przedstawił propozycje adaptacyjnych strategii zarządzania lasami, do których zaliczył m.in.:
- przebudowę drzewostanów,
- poprawę wilgotności gleb poprzez zabiegi pielęgnacyjne w drzewostanach,
- promowanie naturalnych odnowień,
- wykorzystywanie mechanizmów adaptacyjnych obecnych w ekosystemach leśnych.
Profesor podkreślił również jak bardzo zmiany klimatu zagrażają rozmieszczeniu gatunków drzew leśnych w Europie.
W kontekście tych wyzwań przedstawił projekt optymalizacji produkcji leśnej realizowany przez konsorcjum sześciu uczelni.
Sesja referatowa – różnorodność tematów i kierunków badawczych
Kolejnym punktem sympozjum była sesja referatowa, podczas której głos zabrali:
Prof. dr hab. inż. Wojciech Kowalkowski, który omówił zagrożenia dla różnorodności gatunkowej w lasach oraz sposoby przeciwdziałania ich skutkom. W swoim wystąpieniu poruszył temat sukcesji, wzbogacania składu gatunkowego, kształtowania drzewostanów o złożonej strukturze, plantacji przejściowych i krótkich cykli produkcyjnych, przygotowanie środowiska dla gatunków docelowych.
Dr hab. Robert Korzeniewicz przedstawił tematykę rębni jako narzędzia hodowlanego w odnowieniach lasu. Podkreślił znaczenie świadomego planowania cięć pod kątem nie tylko produkcyjnym, ale również adaptacyjnym.
Dr hab. Marlena Baranowska kontynuowała wątek zapoczątkowany przez dr. Korzeniewicza, prezentując aktualne wyniki badań Katedry Hodowli Lasu Uniwersytetu Przyrodniczego w Poznaniu. Skupiła się na problematyce występowania czeremchy amerykańskiej w drzewostanach sosnowych oraz wyzwaniach związanych z jej inwazyjnością.
Po części referatowej uczestnicy w terenie zapoznali się z realizacją wybranych rodzajów rębni na terenie Nadleśnictwa Spała.
Sympozjum było wyraźnym sygnałem, że gospodarka leśna w Polsce stoi dziś przed koniecznością pilnej transformacji w kierunku modelu adaptacyjnego. Współczesne wyzwania wymagają elastyczności, interdyscyplinarnego podejścia i szerokiej współpracy między nauką a praktyką leśną, wymagają też zrozumienia działań podejmowanych przez leśników w terenie.
Dzięki zaangażowaniu środowiska akademickiego i instytucji takich jak Lasy Państwowe możliwe jest wdrażanie strategii, które pozwolą chronić nasze lasy – dziś i w przyszłości.