Asset Publisher Asset Publisher

Grzyby

Kogo mogę się poradzić w sprawie zebranych w lesie grzybów, czy grzyby w lesie można zbierać bez ograniczeń, czy znalezione grzyby należy wykręcać, czy wycinać - odpowiedzi na te i inne pytania.

Kogo mogę się poradzić w sprawie zebranych w lesie grzybów?

Podstawową zasadą jest zbieranie tylko i wyłącznie owocników grzybów, które dobrze znamy. Nie należy zbierać osobników zbyt młodych, bo to utrudnia określenie gatunku oraz zbyt starych, które z kolei mogą być toksyczne. Jeżeli nie jesteśmy pewni, czy  znaleziony  grzyb jest przydatny do spożycia, to lepiej pozostawić go w lesie.

Aby nauczyć się prawidłowego zbierania grzybów i rozpoznawania gatunków warto uczestniczyć w organizowanych przez nadleśnictwa grzybobraniach. Informacje o nich znajdziecie na stronie www.lasy.gov.pl oraz stronach jednostek. Warto szukać porady w punktach skupu i u grzyboznawców - nadleśnictwa nie zajmują się ocenianiem grzybów. Bezpłatnych porad na temat zebranych w lesie grzybów udzielają wszystkie terenowe stacje sanitarno-epidemiologiczne, które znajdują się w każdym powiatowym mieście. Prowadzą one także rejestry grzyboznawców, którzy udzielają porad.

W przypadku wystąpienia po spożyciu grzybów nudności, bólów brzucha, biegunki, czy podwyższonej temperatury należy wywołać wymioty i jak najszybciej zgłosić się do lekarza. Wezwany w porę może uratować życie. Nie należy lekceważyć takich objawów. Trzeba też pamiętać, że przy zatruciach muchomorem sromotnikowym występuje faza pozornej poprawy, później stan chorego gwałtownie się pogarsza.

Czy grzyby w lesie można zbierać bez ograniczeń?

Grzyby w polskich lasach można zbierać bez ponoszenia jakichkolwiek kosztów i w zasadzie bez ograniczeń, ale są pewne wyjątki. Nie wolno ich zbierać w niektórych częściach lasu, gdzie jest stały zakaz wstępu:  na uprawach do 4m wysokości, w drzewostanach nasiennych i powierzchniach doświadczalnych, w ostojach zwierzyny. Nie wolno ich także zbierać na obszarach chronionych: w rezerwatach i parkach narodowych. Rygorystycznie należy przestrzegać zakazu wstępu na tereny wojskowe.

Należy oszczędzać duże, stare owocniki grzybów, gdyż nie są atrakcyjne kulinarnie, a  mają duże znaczenie dla rozwoju grzybów. Jeśli wiemy, że jakiś grzyb jest rzadki i ginący to także oszczędźmy go, nawet jeśli jest jadalny. Niezależnie od miejsca występowania część gatunków grzybów podlega całkowitej ochronie gatunkowej – poznaj dokładnie listę tych grzybów zanim wybierzesz się do lasu.

Czy znalezione grzyby należy wykręcać, czy wycinać?

To pytanie jest zadawane od niepamiętnych czasów. Powstało zapewne tuż po słynnym dylemacie dotyczącym jaja i kury. Skoro jest tyle gatunków rozmaitych grzybów to spokojnie możemy stosować oba sposoby. Każdy jest dobry, ale  stosowany z rozsądkiem. Większe owocniki grzybów lepiej jest wyciąć, ze względów praktycznych, bo zaoszczędzamy sobie pracy przy czyszczeniu grzybów. Naturalnie nie w połowie trzonu, jak to nieraz widać przy zbiorze podgrzybków w celach zarobkowych. Możemy delikatnie podważyć także owocnik grzyba koniuszkiem noża. Wycinamy jak najniżej, odgarniając dokładnie ściółkę i uważając, aby nie uszkodzić grzybni. Potem starannie przykrywamy to miejsce, aby grzybnia nie wysychała. Resztka trzonu grzyba szybko zgnije lub zjedzą ją ślimaki.

Grzyby blaszkowe, takie jak kurka, zielonka czy rydz lepiej jest wykręcać. Należy je wyjąć z podłoża tak, aby nie uszkodzić trzonu i także dokładnie zakryć grzybnię ściółką. Tak wyjęty owocnik łatwiej rozpoznać co do gatunku, a jest to bardzo istotne, aby wyeliminować pomylenie zielonki, gołąbka czy pieczarki z  muchomorem zielonkawym. Rozpoznaje się go m.in. po pochwie u podstawy trzonu, stąd nie można takich grzybów wycinać. Pamiętajmy, że jeden średni owocnik to dawka śmiertelna dla człowieka.

Jak zbierać i przechowywać grzyby zanim trafią do kuchni?

Pierwsza zasadą jest zbieranie tylko znanych nam grzybów. Unikniemy wtedy zatrucia na pozór apetycznie wyglądającymi, ale groźnymi dla naszego zdrowia owocnikami. Zbieramy tylko owocniki zdrowe, nieuszkodzone i młode, ale nie zbyt młode, bo wtedy trudno rozpoznać gatunek grzyba. Pozostawiamy w nienaruszonym stanie grzyby niejadalne, nieznane nam oraz osobniki stare, które pozostawiamy jako „nasienniki". Najczęściej i tak  są robaczywe. Czy wiecie dlaczego grzyby są robaczywe? Te „robaki", które dziurawią nasze grzyby, szczególnie z letnich zbiorów, to larwy (czerwie) muchówek. Właśnie w grzybach przechodzą część swojego rozwoju.

Warto także pamiętać, że owocniki grzybów to żyjące organizmy, które nawet po zerwaniu nadal rozwijają się i oddychają wydzielając dwutlenek węgla i wodę. Dlatego bardzo ważne jest prawidłowe przechowywanie owoców grzybobrania. Najlepsze są szerokie, wiklinowe koszyki, a nie plastikowe wiadra, torby czy woreczki. Nawet najpiękniejsze owocniki szlachetnych gatunków grzybów mogą być przyczyną zatrucia, gdy przechowywane będą w foliowej torebce i ulegną zaparzeniu. Często wybieramy się na grzybobranie daleko od domu. W trakcie szybko postępujących procesów gnilnych wywołanych złym przechowywaniem grzybów wydzielają się toksyny, szkodliwe dla naszego zdrowia. Dlatego nawet powszechnie znane kurki czy podgrzybki mogą nam zaszkodzić, gdy je źle przechowamy.


Asset Publisher Asset Publisher

Back

Leśnicy na trasie – XXIV Mistrzostwa Polski w Biegu na Orientację

Leśnicy na trasie – XXIV Mistrzostwa Polski w Biegu na Orientację

W dniach 23 i 24 maja 2024 roku na terenie Nadleśnictwa Bełchatów odbyły się XXIV Mistrzostwa Polski Leśników w Biegu na Orientację. Blisko 200 uczestników z całego kraju połączyło pasję do sportu i lasu, rywalizując w jednej z najbardziej naturalnych dla leśników dyscyplin sportowych.

 

Leśnicy spotkali się w bełchatowskich lasach, by sprawdzić swoje umiejętności nawigacyjne oraz kondycję fizyczną. Wydarzenie otworzył Dyrektor Regionalnej Dyrekcji Lasów Państwowych w Łodzi Jacek Chudy. Szczególnym momentem ceremonii było przekazanie buławy prezesa Fundacji Sport i Przyroda. Włodzimierz Protasiewicz, wieloletni prezes Fundacji, symbolicznie przekazał swoje obowiązki następcy Mateuszowi Pomiankowi.

 

Dwa dni, dwa wyzwania

Zawody podzielono na dwa etapy. W piątek rozegrano bieg sprinterski na terenie Ośrodka Sportu i Rekreacji Wawrzkowizna. W sobotę odbył się bieg mistrzowski w malowniczym i wymagającym terenie wokół siedziby Nadleśnictwa Bełchatów.

Zawodnicy rywalizowali w kilkunastu kategoriach wiekowych i terenowych. Trasy zostały tak zaplanowane, aby każdy – niezależnie od doświadczenia – mógł znaleźć wyzwanie dostosowane do swoich możliwości i czerpać satysfakcję z udziału.

 

Organizatorzy i partnerzy

Mistrzostwa zostały zorganizowane przez Regionalną Dyrekcję Lasów Państwowych w Łodzi oraz Nadleśnictwo Bełchatów, przy współudziale Fundacji Sport i Przyroda oraz wsparciu lokalnych partnerów.

 

Uhonorowanie uczestników

Pamiątkowe medale wręczali:

  • Dyrektor RDLP w Łodzi – Jacek Chudy,
  • Nadleśniczy Nadleśnictwa Bełchatów – Jarosław Zając,
  • Prezes Fundacji Sport i Przyroda – Mateusz Pomianek,
  • Honorowy Prezes Fundacji – Włodzimierz Protasiewicz,
  • Prezes Polskiego Związku Orientacji Sportowej – Łukasz Charuba,
  • Dyrektor Oddziału BULiGL w Warszawie,
    oraz przedstawiciele stowarzyszeń leśnych, związków zawodowych, służb mundurowych i lokalnych samorządów.

 

Czym są Mistrzostwa Leśników w Biegu na Orientację?

Bieg na orientację to dyscyplina, która łączy szybkość, logiczne myślenie oraz zdolność do precyzyjnego poruszania się w terenie. Dla leśników to forma rywalizacji doskonale wpisująca się w ich codzienną pracę – z mapą w ręku i kompasem w dłoni, wśród lasów, które znają najlepiej.

W zawodach biorą udział:

  • aktualni i byli pracownicy Lasów Państwowych oraz instytucji pokrewnych,
  • leśnicy zatrudnieni w parkach narodowych, BULiGL, starostwach i innych instytucjach z wykształceniem leśnym,
  • uczniowie, studenci, absolwenci i nauczyciele szkół oraz uczelni leśnych,
  • właściciele i pracownicy zakładów usług leśnych,
  • właściciele lasów,
  • rodziny leśników, oraz wszyscy chętni w kategorii „Open”.

Aby wyrównać szanse, uczestnicy startują w kategoriach wiekowych. Najdłuższe i najtrudniejsze trasy, w kategorii K/M21, mają do 10 km w linii prostej i zawierają do 20 punktów kontrolnych. Kategorie młodsze i starsze oferują trasy krótsze i prostsze.

 

Dwa biegi – różne wyzwania

W ramach mistrzostw rozegrano dwa rodzaje biegów. Bieg sprinterski – dynamiczny, wymagający szybkości i precyzji, z czasami zwycięzców w granicach 10–20 minut. Bieg mistrzowski – bardziej rozbudowany, terenowy, sprawdzający nie tylko wytrzymałość, ale też doskonałą orientację w lesie.

 

Jak wygląda bieg na orientację?

Uczestnik otrzymuje mapę z zaznaczonymi punktami kontrolnymi, które musi odnaleźć w określonej kolejności. Punkty są oznaczone w terenie specjalnymi lampionami z unikalnymi kodami. Potwierdzenie obecności odbywa się za pomocą elektronicznego chipa, a system Sport Ident rejestruje czas i kolejność zaliczonych punktów. Liczy się nie tylko tempo, ale też precyzja i strategia wyboru trasy między punktami.

 

Sport, integracja, edukacja

Mistrzostwa Leśników w Biegu na Orientację to nie tylko zawody – to spotkanie pasjonatów lasu i aktywnego stylu życia. To także integracja środowiska leśnego, rozwijanie kompetencji terenowych i popularyzacja sportu, który uczy samodzielności i logicznego myślenia. Z pokolenia na pokolenie wydarzenie to zyskuje coraz większe grono uczestników, stając się ważnym elementem leśnej tradycji i kultury.