Asset Publisher
Skierniewiccy leśnicy założyli uprawę cisa pospolitego
29 kwietnia, na terenie leśnictwa Zwierzyniec, w Zespole Przyrodniczo-Krajobrazowym Zwierzyniec Królewski, w ramach Regionalnego Programu Restytucji Cisa, została założona uprawa tego szlachetnego gatunku. Z racji ograniczeń sanitarnych, poza zakładem usług leśnych, w wydarzeniu uczestniczyli wyłącznie dziennikarze.
Ze względu na bardzo dobre właściwości drewna cisowego, które jest bardzo twarde, sprężyste, trudno łupliwe i trudno zapalne, cis był intensywnie wycinany do produkcji kusz, łuków, naczyń czy na cele budowlane. Gatunek ten niemal znikł z polskich lasów. Już król Władysław Jagiełło dostrzegł problem jego nadmiernej eksploatacji i za jego sprawą został objęty ochroną na mocy statutu warckiego.
Obecnie cis pospolity podlega częściowej ochronie gatunkowej i został umieszczony jako gatunek zagrożony w Polskiej Czerwonej Księdze Roślin z 2001 r.
Nadleśnictwo Skierniewice, w ramach Regionalnego Programu Restytucji Cisa przewidzianego na lata 2016-2030, mimo braku jego naturalnych stanowisk na terenie Regionalnej Dyrekcji Lasów Państwowych w Łodzi, założyło do tej pory 3 uprawy tego szlachetnego gatunku.
Po raz pierwszy założyliśmy uprawę w 2016 roku. Wówczas posadziliśmy 550 sztuk. W 2019 roku 400 sadzonkami cisa obsadziliśmy teren na szkółce leśnej, przy rzece Zwierzynce, natomiast tegorocznej wiosny założyliśmy kolejną uprawę, na której już rośnie kolejne 500 sztuk sadzonek. Łącznie do 2030 roku, na terenie Regionalnej Dyrekcji Lasów Państwowych w Łodzi wysadzonych zostanie 60 tys. sztuk cisa pospolitego.
Dobór miejsca sadzenia nie był przypadkowy. Wszystkie uprawy znajdują się na terenie Zespołu Przyrodniczo-Krajobrazowego Zwierzyniec Królewski, założonego w 1994 roku.
Pierwotnie las zwierzyniecki wchodził w skład dóbr Kasztelanii Łowickiej, która od 1136 roku należała do arcybiskupów gnieźnieńskich. W XVII i XVIII wieku, gdy Skierniewice były rezydencją arcybiskupią na terenie opisywanego terenu stworzono zwierzyniec, który był miejscem rozrywki oraz dostarczał dziczyzny.
Powierzchnia leśna zwierzyńca dzieliła się na dwie części: obręb gospodarczy i obręb łowiecki. W obrębie łowieckim wydzielono bażantarnię i ogrodzono teren przeznaczony do hodowli dzików.
O tym, że już wówczas doceniano walory przyrodnicze i łowieckie tego obszaru świadczy fakt, iż trasę budowanej około roku 1840 kolei warszawsko-wiedeńskiej tak zaprojektowano, aby szerokim łukiem omijała kompleks zwierzyniecki.
Ważnymi i bardzo cennymi elementami przyrodniczymi uroczyska Zwierzyniec są stare, pomnikowe egzemplarze drzew, z których część posiada status pomników przyrody. Drzewa te są starymi nasiennikami pozostawianymi na powierzchniach zrębowych podczas wykonywania zrębów zupełnych na przestrzeni wieków, dlatego dotrwały do obecnych czasów. Stare drzewa rosnące na terenie uroczyska były kilkakrotnie inwentaryzowane.
Akcja odnowienia gniazd sadzonkami cisa była podsumowaniem wiosennych prac odnowieniowo-zalesieniowych w Nadleśnictwie Skierniewice. Była to także dokonała okazja do konfrontacji pojawiających się ostatnio zarzutów dotyczących prowadzonej przez Lasy Państwowe gospodarki leśnej.
Nadleśniczy - Hubert Kania rzeczowo wyjaśniał zgromadzonym dziennikarzom oraz odpowiadał na pytania w zakresie wycinki drzew, przemiany pokoleń drzewostanów, stosowania cięć złożonych, składów gatunkowych zakładanych upraw czy respektowaniu innych niż gospodarcze funkcji lasów. Wszystko to, o czym opowiadał nadleśniczy dziennikarze mieli również okazję zobaczyć podczas spólnego spaceru po Puszczy Bolimowskiej.