Asset Publisher Asset Publisher

REZERWATY PRZYRODY

Rezerwaty to wydzielone obszary o szczególnych wartościach przyrodniczych, zachowane w stanie naturalnym lub mało zmienionym. Ogranicza się tam gospodarkę leśną. Spośród 1441 rezerwatów, które mamy obecnie w Polsce, 671 to rezerwaty leśne o łącznej powierzchni ponad 61 tys. ha. Rezerwaty stanowią 1,6 proc. powierzchni lasów zarządzanych przez LP.

W 91 rezerwatach o łącznej powierzchni 6013,73 ha (ok. 2% powierzchni leśnej RDLP w Łodzi) chronione są:

  •       ekosystemy leśne o dużym stopniu naturalności pod względem składu  gatunkowego;
  •       drzewostany z gatunkami występującymi na granicy zasięgu;
  •       stare drzewostany pomnikowe obrazujące fragmenty dawnych puszcz;
  •       drzewostany pochodzenia naturalnego o nieprzeciętnym składzie gatunkowym np. drzewostany lipowe czy drzewostany dziko rosnących drzew owocowych;
  •       ekosystemy torfowisk, bagien i zarastających zbiorników wodnych;
  •       murawy i zarośla kserotermiczne;
  •       ekosystemy rzek, jezior, źródeł i źródlisk;
  •       fragmenty krajobrazu o szczególnych wartościach estetycznych oraz historyczno-pamiątkowych;
  •       obiekty i obszary ważne dla nauki o Ziemi.

Poranek w Rezerwacie Korzeń (nadleśnictwo Łąck) fot. Krzysztof Nawrocki

Rezerwaty Ochrona przyrody w lasach RDLP w Łodzi i województwa łódzkiego

 

Najmniejszy, największy, najstarszy, najmłodszy

  •       najmniejszy rezerwat przyrody znajduje się w nadleśnictwie Smardzewice – Czarny Ług – pow. 2,46 ha; otulina – 6,01 ha; utworzony w 1996 r. przedmiot ochrony – torfowisko wysokie typu atlantyckiego ze stanowiskiem bagnicy torfowej;
  •       największy rezerwat zobaczymy w nadleśnictwie Łąck – Jastrząbek – pow. 463,20 ha; utworzony w 1988; przedmiot ochrony – drzewostany grabowo-dębowe z domieszką sosny
  •       najstarsze rezerwaty znajdują się:

           w nadleśnictwie Złoczew - rezerwat Nowa Wieś (1957/1984/2007) – 117,65 ha – ols i  grąd wilgotny z jodłą i bukiem przy granicy zasięgu;

 

           w nadleśnictwie Brzeziny - rezerwat Gałków (1958/2010) – 57,85 ha – las bukowy z udziałem jodły na granicy zasięgu obu gatunków;

 

           w nadleśnictwie Brzeziny - rezerwat Wiączyń (1958/1965/2010) – 8,40 ha– las liściasty o cechach grądu subkontynentalnego na granicy zasięgu buka i jodły;

 

           w nadleśnictwie Piotrków - rezerwat Lubaszów (1958/1984/2007) – 202,49 ha – grąd z jodłą na północnej granicy zasięgu + stanowiska rzadkich roślin chronionych + liczne drzewa pomnikowe;

 

           w nadleśnictwie Skierniewice - rezerwat Babsk (1958/2010) – 10,97 ha – grąd z udziałem lipy drobnolistnej;

 

           w nadleśnictwie Skierniewice - rezerwat Trębaczew (1958/2007) – 173,66 ha – świetlista dąbrowa z modrzewiem polskim i bogatą florą;

 

           w nadleśnictwie Spała - rezerwat Spała (1958/2001) – 102,70 ha – grądy z 200 letnimi dębami i sosnami oraz jodłą na granicy zasięgu

  •       najmłodszy rezerwat Gać Spalska znajduje się na terenie nadleśnictwa Spała (2006/2010) – 85,89 ha – naturalnie wykształcone zespoły roślinne, głównie łęg jesionowy i ols porzeczkowy, związane ze śródleśną rzeką nizinną orz stanowiska rzadkich i chronionych roślin i zwierząt.

Asset Publisher Asset Publisher

Zurück

Spotkanie naukowców i praktyków w Nadleśnictwie Złoczew – wspólne działania na rzecz hodowli lasu

Spotkanie naukowców i praktyków w Nadleśnictwie Złoczew – wspólne działania na rzecz hodowli lasu

W dniu 20 maja 2025 roku na terenie Nadleśnictwa Złoczew odbyło się spotkanie przedstawicieli instytucji naukowych w dziedzinie leśnictwa: Instytutu Badawczego Leśnictwa, Instytutu Dendrologii PAN w Kórniku, Wydziału Leśnego SGGW w Warszawie, Wydziału Leśnego Uniwersytetu Przyrodniczego w Poznaniu oraz Wydziału Leśnego Uniwersytetu Rolniczego w Krakowie. Spotkanie zostało zorganizowane w ramach realizacji tematu badawczego zleconego przez Lasy Państwowe pt. „Poznanie wartości hodowlanej leśnego materiału podstawowego poprzez testowanie potomstwa”.

 

Podczas spotkania skoncentrowano się na analizie zasad pomiaru na powierzchniach badawczych sosny zwyczajnej w 10. roku życia drzew. Kluczowym elementem wydarzenia była wymiana wiedzy i doświadczeń między naukowcami – opiekunami powierzchni badawczych, a praktykami leśnymi, którzy na co dzień prowadzą prace gospodarcze na tych obszarach.

Dyskutowano m.in. o:

  • metodyce oceny drzewek i pomiarów wysokości (także z użyciem LiDAR-u),
  • sposobach rejestracji danych w rejestrze Leśnego Materiału Podstawowego (LMP),
  • praktycznym wykorzystaniem wyników testów,
  • organizacji konferencji podsumowującej 20-lecie programu testowania potomstwa (zaplanowanej wstępnie na 28–29 października 2025 r.).

W części terenowej, na przykładzie powierzchni doświadczalnych z sosną zwyczajną, uczestnicy omawiali praktyczne aspekty pomiarów, w tym zasady oceny prostości strzały i wielopędowości. Podkreślono konieczność zachowania jednolitych standardów pomiarowych we wszystkich nadleśnictwach uczestniczących w programie, co zapewni wiarygodność i porównywalność wyników.

Podczas spotkania poruszono również wyzwania związane z trudnymi warunkami terenowymi, m.in. w górach, które mogą ograniczać możliwości pomiarowe. Zgłoszono potrzebę analizy alternatywnych metod oceny przeżywalności drzew bez pomiarów pierśnicy.

Omawiano także kwestie pielęgnacji powierzchni testowych – cięć późnych, utrzymania ogrodzeń oraz potrzebę spójnego podejścia do zabiegów hodowlanych. W kontekście hodowli podkreślono znaczenie pojęć takich jak dostosowanie do uprawy (domestic fitness) oraz dostosowanie do odnowienia naturalnego (natural fitness), które mają kluczowe znaczenie przy ocenie wartości hodowlanej materiału leśnego.