Śnieżna zima to doskonały czas na poznawanie gatunków zwierząt, które zamieszkują otaczające nas lasy. Jest to o tyle łatwe, że spotkanie „oko w oko” nie jest konieczne. Wystarczy spojrzeć pod nogi, by po tropach rozpoznać zwierzę, które chwilę przed nami przemierzało leśne ścieżki.

Dziś przedstawiamy Wam garść informacji o borsukach, nazywanych też jaźwcami.

O tej porze roku borsuki przechodzą w stan spoczynku, przypominający trochę sen zimowy. Znajdują się wówczas w swoich podziemnych norach i korzystają ze zgromadzonych wcześniej zapasów tłuszczu. Gdy mróz nieco odpuszcza zdarza im się jednak wyjść na zewnątrz, by napełnić brzuchy.

Nory borsuków są mocno rozbudowane – składają się z wielu komór, łączących je korytarzy
i kilku wejść. W odróżnieniu do lisów, które także mieszkują pod ziemią, borsuki dbają
o czystość i higienę w swoich domostwach. Świadczą o tym rozlokowane wokół ich nor latryny (inaczej dołki kloaczne), które służą im za toalety.

Borsuki to zwierzęta aktywne głównie nocą – wtedy właśnie zdobywają pokarm. Ich jadłospis obejmuje zarówno rośliny, jak i owady i małe zwierzęta. Prawdziwym rarytasem jaźwca są dżdżownice i chrząszcze, ale nie gardzi on także owocami, zbożami oraz padliną.

Borsuki mają łatkę ponurych samotników, którymi wcale nie są - prowadzą towarzyskie, rodzinne życie.

Borsuki to zwierzęta powszechnie żyjące w naszym kraju. Ślady i tropy świadczące o ich obecności znajdziecie z pewnością także w wielu zakątkach łódzkich lasów. Napotkanie borsuka „oko w oko” będzie już dużo trudniejsze, bo jak każde dzikie zwierzę stroni od ludzi i pierwszy "daje nogę", gdy wyczuje naszą bliską obecność.