Web Content Display
Dźwięki drzew
Na spacer w lesie zabierzcie słuchawki lekarskie, jeśli ich nie posiadacie – bez obaw, dacie sobie radę bez nich. Zabawa polega na… słuchanie drzew. Zachowajcie całkowitą ciszę i osłuchajcie drzewo: usłyszcie jak szumi, jak soki w nim płyną, jak skrzypią.
Drewno wokół nas?
Tu potrzebna jest jedynie chwila skupienia i wyobraźnia. W rodzinnym gronie wykonajcie takie zadanie: wyobraźcie sobie, że z domu znikają wszystkie rzeczy wykonane z drewna lub materiałów drewnopochodnych. Wymieńcie je – to najłatwiejszy sposób bezpośredniego przekonania się o tym, że drewno ma ponad 30 tysięcy zastosowań i na co dzień korzystamy z wielu przedmiotów z drewna.
Twardość drewna
Materiały potrzebne do wykonania eksperymentu:
• kilka drewnianych klocków, najlepiej podobnej wielkości, z drewna drzew iglastych i liściastych,
• klocki drewna mokrego i suchego,
• młotek,
• gwoździe różnej wielkości,
• ściskacze stolarskie z regulacją nacisku.
Wykonanie eksperymentu
• W drewniane klocki wbijaj po jednym gwoździu.
• Zanotuj, w które klocki (rodzaj drewna, drewno suche czy mokre) było łatwiej, a w które trudniej wbijać gwoździe.
• Wszystkie klocki kolejno umieszczaj w ściskaczu i skręcaj najsilniej, jak potrafisz.
• Zanotuj, czy po zdjęciu ściskacza na drewnie pozostaje ślad.
Obserwacja
Gatunki drewna różnią się twardością. W naszych szerokościach geograficznych do wykańczania mieszkań stosuje się najczęściej drewno dębowe, jesionowe i bukowe, bo te gatunki charakteryzują się dużą twardością, a np. drewno sosny jest miękkie i łatwo ulega zarysowaniom i wgnieceniom.
Co wpływa na twardość i wytrzymałość drewna?
Twardość i wytrzymałość drewna zależą nie tylko od jego gatunku, ale też od tzw. sezonowania, czyli czasu schnięcia, mokre drewno bowiem łatwiej ulega odkształceniom. Na twardość drewna wpływa też jego przekrój, czyli sposób cięcia. Drewno pocięte w poprzek słojów jest twardsze niż pocięte wzdłuż słojów. Wyznacznikiem twardości drewna jest także jego gęstość, czyli stosunek masy do objętości – im gęstość jest większa, tym drewno jest twardsze; o gęstym drewnie mówi się, że jest ciężkie.
Czy wiesz, że...
Twardość drewna, czyli jego odporność na odkształcenia pod wpływem działań mechanicznych, określa współczynnik Brinella. Im jest on wyższy, tym twardsze jest drewno. W praktyce np. im twardsze drewno, tym wykonana z niego podłoga jest odporniejsza na uszkodzenia i ścieranie.
Leśne pachnidło
Wykonanie eksperymentu
• przygotuj 0,5 oleju ze słodkich migdałów, 250 g świeżych igieł sosny, moździerz, słoik o pojemności 0,5 l, ręcznik papierowy, nożyce, delikatne bezzapachowe mydło, gazę opatrunkową,
• świeżo zebrane igły umieść w umywalce, zalej niewielką ilością ciepłej wody, dodaj mydła i delikatnie je obmyj, potem dokładnie wypłucz pod zimną wodą i osusz
• potnij igły na kawałki i rozetrzyj w moździerzu, do uzyskania jednolitej miazgi
• przełóż miazgę do słoika i zalej do pełna olejem z migdałów
• przechowuj słoik w temperaturze ok. 24 °C w ciemnym miejscu i przez 7 dni codziennie nim wstrząsaj przez 3 min.
• przechowuj słoik przez kolejne 14 dni (bez wstrząsania)
• po 14 dniach wytrząśnij zawartość ze słoika i przecedź ją dokładnie przez kilka warstw gazy opatrunkowej do czystego pojemnika
Po trzech tygodniach bezzapachowy olej migdałowy nabierze żywicznego sosnowego aromatu - olejek ten poleca się do inhalacji i kąpieli.
Źródło:
Czyżewski, K. Kołacz, S. Łoboziak, Leśne eksperymenty i obserwacje. Drewno
Asset Publisher
Sympozjum w Spale: „Problemy współczesnej hodowli lasu” – naukowcy i leśnicy alarmują o kondycji drzewostanów
Sympozjum w Spale: „Problemy współczesnej hodowli lasu” – naukowcy i leśnicy alarmują o kondycji drzewostanów
21 maja 2025 r. w Spale odbyło się sympozjum pt. „Problemy współczesnej hodowli lasu”, poświęcone najważniejszym wyzwaniom, przed jakimi staje leśnictwo w dobie zmian klimatu i rosnącej presji antropogenicznej. W wydarzeniu udział wzięli przedstawiciele świata nauki z Uniwersytetu Przyrodniczego w Poznaniu oraz Uniwersytetu Rolniczego im. Hugona Kołłątaja w Krakowie. Spotkanie zorganizowane zostało przez Nadleśnictwo Spała przy współpracy Regionalnej Dyrekcji Lasów Państwowych w Łodzi, Polskiego Towarzystwa Leśnego oraz Komitetu Nauk Leśnych i Technologii Drewna PAN. W sympozjum udział wzięło 180 uczestników - pracowników nadleśnictw Regionalnej Dyrekcji LP w Łodzi, biura RDLP, Dyrekcji Generalnej LP, samorządowców oraz przedstawicieli służb mundurowych.
Otwierający wykład prof. dr hab. inż. Jarosława Sochy – o lasach w czasach kryzysu klimatycznego
Seminarium otworzył wykład prof. dr. hab. inż. Jarosława Sochy, Dziekana Wydziału Leśnego oraz Kierownika Katedry Zarządzania Zasobami Leśnymi URK. Tematem jego wystąpienia był wpływ zmian klimatycznych i presji antropogenicznej na kondycję zdrowotną drzewostanów w Polsce.
Profesor szczegółowo omówił szereg niepokojących zjawisk obserwowanych w polskich lasach: spadek wilgotności gleb, wzrost liczby suchych lat, masowe pojawianie się jemioły, a także zamieranie drzewostanów, szczególnie tych dojrzałych, na siedliskach żyznych. Jak zauważył, problem dotyczy wielu gatunków drzew, w tym najważniejszego gatunku polskich lasów - sosny zwyczajnej, która cierpi ze względu na deficyt wody, fale upałów oraz atak patogenów.
W wystąpieniu poruszono także kwestię depozycji azotu jako czynnika, który spowodował wzmożony przyrost części nadziemnych drzew przy jednoczesnym zmniejszeniu wielkości systemów korzeniowych, zaniku niektórych mikoryz co odbija się negatywnie na zdrowotności drzew w dobie niekorzystnego bilansu wodnego. Profesor zaprezentował wyniki analiz, w których wskazano główne czynniki wpływające na zamieranie lasów: wiek drzewostanu, bonitację siedliska, bilans wodny roku poprzedniego, zagęszczenie i zasobność drzewostanów, typ siedliskowy, porolność oraz ukształtowanie terenu.
Na szczególną uwagę zasługiwała prognoza ryzyka zamierania lasów do roku 2050 – model wskazuje na wyraźnie zwiększone zagrożenie dla sosny zwyczajnej i dębu. Zdaniem prof. Sochy, możliwości adaptacyjne wielu gatunków leśnych są niewystarczające, by sprostać gwałtownym zmianom klimatycznym.
Adaptacyjne gospodarowanie lasami – przyszłość zrównoważonego leśnictwa
W drugiej części wykładu prof. Socha przedstawił propozycje adaptacyjnych strategii zarządzania lasami, do których zaliczył m.in.:
- przebudowę drzewostanów,
- poprawę wilgotności gleb poprzez zabiegi pielęgnacyjne w drzewostanach,
- promowanie naturalnych odnowień,
- wykorzystywanie mechanizmów adaptacyjnych obecnych w ekosystemach leśnych.
Profesor podkreślił również jak bardzo zmiany klimatu zagrażają rozmieszczeniu gatunków drzew leśnych w Europie.
W kontekście tych wyzwań przedstawił projekt optymalizacji produkcji leśnej realizowany przez konsorcjum sześciu uczelni.
Sesja referatowa – różnorodność tematów i kierunków badawczych
Kolejnym punktem sympozjum była sesja referatowa, podczas której głos zabrali:
Prof. dr hab. inż. Wojciech Kowalkowski, który omówił zagrożenia dla różnorodności gatunkowej w lasach oraz sposoby przeciwdziałania ich skutkom. W swoim wystąpieniu poruszył temat sukcesji, wzbogacania składu gatunkowego, kształtowania drzewostanów o złożonej strukturze, plantacji przejściowych i krótkich cykli produkcyjnych, przygotowanie środowiska dla gatunków docelowych.
Dr hab. Robert Korzeniewicz przedstawił tematykę rębni jako narzędzia hodowlanego w odnowieniach lasu. Podkreślił znaczenie świadomego planowania cięć pod kątem nie tylko produkcyjnym, ale również adaptacyjnym.
Dr hab. Marlena Baranowska kontynuowała wątek zapoczątkowany przez dr. Korzeniewicza, prezentując aktualne wyniki badań Katedry Hodowli Lasu Uniwersytetu Przyrodniczego w Poznaniu. Skupiła się na problematyce występowania czeremchy amerykańskiej w drzewostanach sosnowych oraz wyzwaniach związanych z jej inwazyjnością.
Po części referatowej uczestnicy w terenie zapoznali się z realizacją wybranych rodzajów rębni na terenie Nadleśnictwa Spała.
Sympozjum było wyraźnym sygnałem, że gospodarka leśna w Polsce stoi dziś przed koniecznością pilnej transformacji w kierunku modelu adaptacyjnego. Współczesne wyzwania wymagają elastyczności, interdyscyplinarnego podejścia i szerokiej współpracy między nauką a praktyką leśną, wymagają też zrozumienia działań podejmowanych przez leśników w terenie.
Dzięki zaangażowaniu środowiska akademickiego i instytucji takich jak Lasy Państwowe możliwe jest wdrażanie strategii, które pozwolą chronić nasze lasy – dziś i w przyszłości.