Asset Publisher
zasoby leśne
Na terenie naszej dyrekcji przeważają siedliska borowe z dominacją sosny. Średni wiek lasów na naszym terenie to 65 lat, a przeciętna zasobność to 268 m sześc./ha.
Udział siedlisk leśnych
- 66,1 proc. – borowe, czyli drzewostany z przewagą gatunków iglastych, najczęściej sosny
- 30,5 proc. – lasowe, czyli drzewostany z przewagą gatunków liściastych
- 3,4 proc. – olsy, czyli lasy porastające żyzne, bagienne tereny
Udział gatunków lasotwórczych
- 83,5 proc. – sosna, modrzew
- 0,2 proc. – świerk
- 7,3 proc. – dąb, klon, jawor, wiąz, jesion
- 3,4 proc. – brzoza
- 1,0 proc. – buk, grab
- 0,5 proc. – jodła, daglezja
- 4,0 proc. – olsza
- 0,1 proc. – topola, osika, wierzba, lipa
Udział drzewostanów w klasach wieku
Rozpiętość klasy wieku wynosi 20 lat (np. I klasa wieku – drzewostany w wieku do 20 lat, II klasa – 21 – 40 lat, III klasa – 41 – 60 lat itd.).
- 11,1 proc. – I klasa
- 12,6 proc. – II klasa
- 18,7 proc. – III klasa
- 20,6 proc. – IV klasa
- 18,0 proc. – V klasa
- 5,9 proc. – VI klasa
- 2,0 proc. – VII klasa i starsze
- 9,6 proc. – KO, KDO, BP
- 1,5 proc. – grunty leśne niezalesione
Struktura miąższościowa lasów RDLP w Łodzi wg klas wieku
- 0,6 proc. – przestoje
- 0,5 proc. – I klasa
- 8,3 proc. – II klasa
- 19,6 proc. – III klasa
- 25,0 proc. – IV klasa
- 24,5 proc. – V klasa
- 8,7 proc. – VI klasa
- 3,0 proc. – VII klasa i starsze
- 9,7 proc. – KO, KDO, BP
- 0,1 proc. – grunty leśne niezalesione
Asset Publisher
Powrót do korzeni – RDLP w Łodzi planuje rewitalizację starych sadów
Powrót do korzeni – RDLP w Łodzi planuje rewitalizację starych sadów
Rewitalizacja zabytkowego sadu w Ożarowie, na terenie Nadleśnictwa Wieluń, była tematem spotkania Dyrektora RDLP w Łodzi Jacka Chudego i Dyrektora Muzeum Ziemi Wieluńskiej Jana Książka. To inicjatywa, która łączy troskę o przyrodę, lokalne dziedzictwo i nowoczesne podejście do ochrony różnorodności biologicznej.
Sad zajmuje niemal 2 hektary i rosną w nim stare odmiany jabłoni, grusz, śliw oraz drzewa miododajne. Rewitalizacja zakłada przywrócenie dawnych historycznych odmian – genetycznie cennych, odpornych na niekorzystne warunki pogodowe i niemal niespotykanych już w nowoczesnych uprawach sadowniczych.
Projekt ma zarówno wymiar przyrodniczy, jak i edukacyjny. Stare sady to ważny element krajobrazu kulturowego i przyrodniczego dziedzictwa regionu. Leśnicy od lat wprowadzają drzewa owocowe jako tzw. domieszki biocenotyczne, które wspierają różnorodność biologiczną.
Po zakończeniu rewitalizacji sad zostanie udostępniony zwiedzającym jako uzupełnienie oferty edukacyjno-kulturowej muzeum. Planowane działania będą realizowane przy wsparciu środków zewnętrznych.
