Asset Publisher
URZĄDZANIE LASU
Gospodarka leśna w Lasach Państwowych prowadzona jest na podstawie planów urządzenia lasu, sporządzanych dla nadleśnictw na 10 lat. Wykonują je dla Lasów Państwowych specjalistyczne jednostki, m.in. Biuro Urządzania Lasu i Geodezji Leśnej (BULiGL). Plany urządzenia lasu, po konsultacjach z udziałem społeczeństwa, są zatwierdzane decyzją Ministra Środowiska.
Przygotowanie planu poprzedza zawsze dokładna inwentaryzacja i ocena stanu lasu. Leśnicy określają takie cechy lasu, jak struktura, budowa, wiek, skład gatunkowy, stan zdrowotny, warunki glebowo-siedliskowe itp. W działaniach przewidzianych do realizacji uwzględnia się cele gospodarki leśnej i funkcje, jakie pełnią lasy w urządzanym nadleśnictwie.
Przed sporządzeniem planu urządzenia lasu leśnicy dokładnie inwentaryzują zasoby leśne i oceniają stan lasu
Współczesne plany gospodarowania na terenach leśnych wykonuje się, wykorzystując najnowsze osiągnięcia techniki. Podstawowym narzędziem pracy jest tu leśna mapa numeryczna (LMN), będąca częścią systemu informacji przestrzennej (GIS). Mapa ta w sposób graficzny przetwarza i przedstawia dane zebrane podczas prac terenowych. Od lat w urządzaniu lasu stosuje się również coraz doskonalsze metody wykorzystywania zdjęć lotniczych i satelitarnych, które uzupełniają wyniki prac terenowych.
Czasami plan urządzenia lasu może być opracowywany na okres krótszy niż 10 lat. Dzieje się tak w uzasadnionych przypadkach, na przykład gdy wystąpią duże szkody lub klęski żywiołowe.
Plan urządzenia lasu powinien zawierać m.in.:
- opis lasów i gruntów przeznaczonych do zalesienia,
- analizę gospodarki leśnej w minionym okresie,
- program ochrony przyrody,
- określenie zadań związanych z pozyskaniem drewna, zalesieniami i odnowieniami, pielęgnacją i ochroną lasu, gospodarką łowiecką i tworzeniem infrastruktury leśnej (budynki, drogi).
Plan urządzenia lasu wykonywany jest na podstawie obowiązującej w Lasach Państwowych instrukcji.
Obowiązujące dla naszych nadleśnictw plany urządzania lasu można znaleźć w Biuletynie Informacji Publicznej każdej z jednostek.
Asset Publisher
Spotkanie naukowców i praktyków w Nadleśnictwie Złoczew – wspólne działania na rzecz hodowli lasu
Spotkanie naukowców i praktyków w Nadleśnictwie Złoczew – wspólne działania na rzecz hodowli lasu
W dniu 20 maja 2025 roku na terenie Nadleśnictwa Złoczew odbyło się spotkanie przedstawicieli instytucji naukowych w dziedzinie leśnictwa: Instytutu Badawczego Leśnictwa, Instytutu Dendrologii PAN w Kórniku, Wydziału Leśnego SGGW w Warszawie, Wydziału Leśnego Uniwersytetu Przyrodniczego w Poznaniu oraz Wydziału Leśnego Uniwersytetu Rolniczego w Krakowie. Spotkanie zostało zorganizowane w ramach realizacji tematu badawczego zleconego przez Lasy Państwowe pt. „Poznanie wartości hodowlanej leśnego materiału podstawowego poprzez testowanie potomstwa”.
Podczas spotkania skoncentrowano się na analizie zasad pomiaru na powierzchniach badawczych sosny zwyczajnej w 10. roku życia drzew. Kluczowym elementem wydarzenia była wymiana wiedzy i doświadczeń między naukowcami – opiekunami powierzchni badawczych, a praktykami leśnymi, którzy na co dzień prowadzą prace gospodarcze na tych obszarach.
Dyskutowano m.in. o:
- metodyce oceny drzewek i pomiarów wysokości (także z użyciem LiDAR-u),
- sposobach rejestracji danych w rejestrze Leśnego Materiału Podstawowego (LMP),
- praktycznym wykorzystaniem wyników testów,
- organizacji konferencji podsumowującej 20-lecie programu testowania potomstwa (zaplanowanej wstępnie na 28–29 października 2025 r.).
W części terenowej, na przykładzie powierzchni doświadczalnych z sosną zwyczajną, uczestnicy omawiali praktyczne aspekty pomiarów, w tym zasady oceny prostości strzały i wielopędowości. Podkreślono konieczność zachowania jednolitych standardów pomiarowych we wszystkich nadleśnictwach uczestniczących w programie, co zapewni wiarygodność i porównywalność wyników.
Podczas spotkania poruszono również wyzwania związane z trudnymi warunkami terenowymi, m.in. w górach, które mogą ograniczać możliwości pomiarowe. Zgłoszono potrzebę analizy alternatywnych metod oceny przeżywalności drzew bez pomiarów pierśnicy.
Omawiano także kwestie pielęgnacji powierzchni testowych – cięć późnych, utrzymania ogrodzeń oraz potrzebę spójnego podejścia do zabiegów hodowlanych. W kontekście hodowli podkreślono znaczenie pojęć takich jak dostosowanie do uprawy (domestic fitness) oraz dostosowanie do odnowienia naturalnego (natural fitness), które mają kluczowe znaczenie przy ocenie wartości hodowlanej materiału leśnego.
